حتی اگر این سیاست نخ‌نما شدۀ غربی‌ها را تاب نیاوریم که گروه‌های شورشی را تروریست خوب و تروریست بد نام نهاده‌اند؛ مسألۀ امروز خاورمیانه، کماکان نامی است که بر تحولات جاری در آن باید گذارد. از مصر تا سوریه و لیبی، مسأله بر سر همین «نام» است. مناقشه‌ای که با نزاع گفتمانی بر سر «بهار عربی» یا «بیداری اسلامی» خواندن این تحولات، میان قدرت‌های منطقه آغاز شد و هنوز نیز ادامه دارد. چه بسا در همان روزهای نخست، عده‌ای بر این گمان بودند که این دعوای مفهومی، نهایتا تأثیر چندانی بر تحولات میدانی و اراده‌هایی درگیر در میدان واقعیت خاورمیانه نخواهد داشت، اما امروز بر کسی پوشیده نیست که نهایتا آن نیرویی، طرف پیروز مناقشات خاورمیانه خواهد بود که بتواند بر کل روند روبه تغییر خاورمیانه، نام بگذارد و آنچه خود، خاورمیانه را با آن می‌خواند، به گفتاری مسلط و هژمونیک تبدیل کند. در این میان، مورد سوریه، عجیب‌ترین و پیچیده‌ترین مورد است. این کشور در حالی نزدیک به پنج سال درگیر جنگ و آشوب بوده که هرگز هیچ گونه خلاء سیاسی بزرگی در آن وجود نداشته است. در تمام طول این مدت، دولت بشار اسد بر پایتخت و بخش‌های وسیعی از کشور، حاکمیت داشته است اما حکومت او، در این مدت، همواره گروگان نام «انقلاب» بوده است. نامی که رسانه‌های جریان اصلی، با همراهی سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی، بر جنگ تمام عیار منطقه‌ای و جهانی در سوریه گذارده‌اند. دولت‌های غربی و رسانه‌های جهانی، همواره تلاش کرده‌اند «اسد» را متهم اصلی کشتار در سوریه معرفی کنند. اوست که با حمایت قدرت‌های بزرگ جهانی و منطقه‌ای، و علیرغم خواست بخش بزرگی از مردم و انقلابیون سوریه، حاضر به ترک قدرت نیست. جالب آنجاست که در طول این مدت، گاه‌به‌گاه، نیروها و ائتلاف‌هایی از میان معارضین مسلح، از ارتش آزاد گرفته، تا ائتلاف ملی سوریه آزاد و اخیرا جبهه احرار شام، به عنوان نمایندۀ واقعی «انقلاب» از سوی همین رسانه‌ها معرفی شده و پس از مدتی حمایت و موج آفرینی رسانه‌ای، نیست شده‌اند!
فیلم کوتاه مستند «نه روز در حلب؛ از پنجره من» کاری است از «عیسی توما» یک عکاس سوری که مشاهدات خود از روزهای نخست درگیری‌ها در حلب در سال ۲۰۱۲ را به تصویر کشیده و نشان می‌دهد که چگونه آنچه در سوریه «انقلاب» خوانده شده است؛ هرگز از آغاز، یک روند مسالمت‌آمیز و مدنی نبوده و خیزش سراسری مدنی، در سوریه، از آغاز یک دروغ بزرگ بوده است. حالا به بهانۀ آزادی کامل حلب از اشغال نیروهای معارض منطقه‌ای، و در پی ترور سفیر روسیه در ترکیه، که مرتبط با آن روایت می‌شود، تمشای واقعیت صحنه سوریه اهمیتی دوو چندان یافته‌است.