با انقلاب اسلامی، جریان چپ‌گرای ایران که نیرویی پر انرژی در صحنه‌ی اجتماعی بود، با بحرانی مواجه می‌شود که ماهیت‌ش را تا امروز دچار تغییر می‌کند. چپ‌هایی که میانه‌ی خوبی با اسلام‌گرایی نداشتند، ناگهان با رخدادی مواجه می‌شوند که ایدئولوژی‌شان در توضیح آن ناتوان بود: انقلاب اسلامی ایران. حالا دو راه پیش روی آن‌ها باقی‌ می‌ماند؛ یا برای مبارزه با امپریالیسم جهانی باید در کنار جمهوری اسلامی‌ای قرار گیرند که آن را مرتجع می‌دانند یا برای مبارزه با جمهوری اسلامی‌، ناخواسته با امپریالیسم جهانی و آمریکا همسو شوند.

سیدباقر نبوی ثالث در این قسمت از «ماجرا» درباره همین نقطه بحرانی می‌گوید. اگر امروز هم روشنفکران چپ به صراحت نمی‌توانند اسرائیل را محکوم کنند و خود را در صف مبارزه با آن قرار دهند، چه بسا از همین ناتوانی ایدیولوژیک در صورت‌بندی رخداد غیر منتظره ناشی می‌شود.