غول داستان نویسی جهان ۱۴۰ سال پیش چشم از جهان فرو بست. آثار داستایفسکی نه فقط در زمینه ادبیات که برخی در زمینه روانشناسی و فلسفه نیز جزو مهمترین متن‌های تاریخ بشریت به شمار می‌آیند.
داستایفسکی نویسندۀ روس، در جغرافیای انسان روسی می‌اندیشد و می‌نویسد. از این جهت مخاطراتی که شخصیت هایش با آن دچارند، ریشه‌هایی جغرافیایی نیز دارند. آدم‌ها در آثار داستایفسکی و از جمله در «برادران کارامازوف» اگر چه درد و مسئله‌ای عمومی دارند و عموم آدم‌ها، از جمله ایرانی‌ها آن را می‌فهمند و می‌شناسند، اما از ریشه‌هایی روسی می‌آیند و درگیر ماجراهای جامعه خویش در مقطع زمانی خاص خود هستند. یعنی از طریق انحصار داستان در موقعیت زمانی و مکانی متعین، امکان گشودگی و تعمیم، همچنین عمیق‌تر شدن موقعیت‌ها، مسائل و شخصیت‌ها فراهم می‌شود.
داستایفسکی در واپسین شاهکارش، برادران کارامازوف، درگیر مسائل روز روسیه است و از وضعیت اجتماعی سیاسیِ گذشتن از سنت به تجدد می‌نویسد. این شماره سپید و سیاه روایتی است از درکی که او از مواجهه روسیه با تجدد بازگفته است. این درگیری برای داستایفسکی در برادران کارامازوف، نه مواجهه‌ای آسان و سرراست و نه از پیش تعیین شده است، بلکه به‌سان جهان شخصیت‌هایش، سخت و بغرنج و پرماجراست.