بیش از چهار دهه از شهادت مرتضی مطهری می‌گذرد. در این چهار دهه، تلاش‌های زیادی صورت گرفته تا آرا و آثار او به‌عنوان چهارچوب اندیشه اسلامی و پاسخ‌گوی نیازهای زمان معرفی شود. چاپ مکرر آثار وی با حمایت نهادهای حاکمیتی و برگزاری دوره‌ها و همایش‌ها و مسابقات مختلف، بخشی از این تلاش‌هاست. با همه این‌ها، به‌نظر می‌رسد شخصیت و سلوک فکری وی و نحوه مواجهه و طرح پرسش او به‌عنوان یک اندیشمند اسلامی از زمانه، نتوانسته به‌شکل نیرومندی ادامه پیدا کند. گویی او یک بار برای همیشه به جای همه ما اندیشیده و پرسش‌های ما را از پیش در آثارش پاسخ گفته است! و گویی آثار شهید مطهری ما را حتی از شخصیت و مسیر فکری اش بی‌نیاز می‌کند!
این گفتگو با این مقدمه آغاز و با پرسش از ویژگی‌هایی که به مطهری امکان چنین مواجهه‌ای با زمانه می‌دهد و عواملی که مانع تداوم این مسیر بعد از شهادت وی شد، ادامه می‌یابد.
دکتر سیدجواد میری تحصیل‌کرده دانشگاه بریستول انگلستان، دانشیار جامعه‌شناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. میری در این گفتگو، ضمن اشاره به ابعاد شخصیت مطهری و نحوه مواجهه او با مسائل جامعه زمان خودش، از روش و منطق او در این مواجهه نیز سخن گفت.