مقاومت در محاصره توسعه‌ی حاشیه‌‌ی خلیج فارس
تولد و گسترش جنبش‌های مبارز ضد استعماری و ضد اسرائیلی روندی طبیعی در منطقه‌ی ماست اما تنها راه غرب برای مقابله با این جنبش‌ها، حمله نظامی نیست. شاید مهم‌ترین کارکرد رفاه و توسعه‌ی مصنوعی نفتی کشورهایی خاص در منطقه خنثی‌سازی انرژی مقاومت باشد. مسأله این نیست که رفاه و توسعه انسان‌ها را از مبارزه باز می‌دارد بلکه وجود رفاه در برخی کشورها این سوال را پیش روی ملت‌های مقاوم قرار می‌دهد که در شرایطی که می‌توان بدون مبارزه به توسعه دست یافت، اساساً مقاومت چه ضرورتی دارد؟ از آن جایی که مقاومت بیشترین نیرویش را از ایمان مردم به مبارزه می‌گیرد، این پرسش شاید بیش از مقابله‌ی نظامی، بتواند شیره‌ی جان مقاومت را بکشد.
اباصالح تقی‌زاده در رویداد #رؤیای_طوفان به همین مسأله پرداخت که چگونه توسعه در کشورهای حاشیه خلیج فارس ملت‌ها را به دست کشیدن از مبارزه دعوت می‌کند، هر چقدر هم این دعوت دروغین و مصنوعی باشد