جهانبخش کردی‌زاده یک سال قبل از انقلاب در جوانی سکته قلبی کرد و از دنیا رفت. چند سال بعد از روی نوحه مشهور «لیلا بگفتا»، قطعه «ممد نبودی» ابتدا توسط حسی فخری و سپس غلامعلی کویتی پور خوانده شد. قطعه‌ای که به یاد محمد جهان‌آرا و غم از دست رفتن او، اما برای فتح خرمشهر ساخته شده بود.
این یادآوری احتمالا برای ما فرصتی بود تا به اندوه و شادی همزمان عزاداری محرمی به شیوه‌ای که بوشهری‌ها و ناخدا بخشو شهره آن‌اند، فکر کنیم. غمی که در شهادت و نحوه شهادت سیدالشهدا هست، با غم عادی فرق دارد، و یا با هر نوع غمی که برای تمام شدن و از دست رفتن چیزها هست، انگار این غم، ناتمام و همواره است. می‌شود با آن زندگی کرد و حتی می‌شود با آن شاد بود.
قسمت دوازدهم سپید و سیاه درباره نحوی عزاداری برای امام حسین علیه‌السلام و نحوی زندگی برای اوست.
«سپید و سیاه»؛ روایت‌های مستند فرهنگ و هنر و سیاست-قسمت دوازدهم