اما چیز بیش از این هم می‌شود گفت؟ سخنرانی پیش رو، بازنشری است از سخنان دکتر حسین کچویان در موضوع غیب و قیام عاشورا که پنج سال پیش ارائه شده است. اینجا استاد جامعه شناسی متعرض تفسیر مدرن و حتی تلاش‌هایی می‌شود که در دوران مدرن برای بازتعریف حرکت امام حسین (ع) صورت گرفته است.
در سخن کچویان این دیدگاه‌ها جملگی به خطا رفته‌اند.وقتی بحث اصلاح دینی در دوره مشروطه پیش آمد، یکی از مهمترین مسائل برای منورالفکران، مسئله قیام عاشورا بود.
منوالفکران ایرانی دستشان از تفسیر صحنه عاشورا کوتاه بود و آنرا نفی می‌کردند. حتی روشنفکرانی که بعدها تلاش کردند به طرفداری از نگاه دینی و شیعی عزاداری برای امام (ع) را در هردو جنبه فردی و اجتماعی با نگاهی نو تفسیر کنند، کاری فراتر از بازگویی سخن گذشتگان پیش نبردند.
این سخن دکتر شریعتی که گریه عزادار برای امام حسین (ع) را گریه بر حال خود می‌دانست، در اصل در مقدمه کتاب لهوف ابن طاووس آمده بود. همچنین بسیاری حرکت‌های اجتماعی که در تاریخ جهان اسلام آغاز شده بود و خود را ادامه قیام عاشورا می‌دانستند، خیلی قبل‌تر از اطلاق تفسیرهای اجتماعی اینچنین به قیام اباعبدالله، رخ داده بودند.