در جامعه کشاکش‌هایی وجود دارد که گاه و بی‌گاه، آشکار شده و فضای عمومی کشور را دچار انواع اختلاف‌ها می‌کند. به حدی که در مقاطعی، کار به خشونت کشیده می‌شود. چنین وضعی طاقت‌فرسا است؛ لذا دائما صداهایی از جهات مختلف بلند می‌شوند که ما را به کنار گذاشتن تضادها دعوت کرده و ضمنا، نوع خاصی از وحدت‌ را ممکن می‌دانند که در آن، افراد می‌توانند بدون در نظر گرفتن ضدیت‌ها، هم‌زیستی کنند.
دکتر حسین کچویان گفتگویی با ماهنامه‌ی سوره داشته‌ و در آن، چنین ادعاهایی را به کلی بی‌اساس دانسته‌ است؛ چراکه برپاشدن هرگونه مناسباتی در حیات انسانی، ضرورتا بر یکسری از تضادها مبتنی است و خشونت نیز دارای اقسامی است که برخی از آن‌ها واقعیتی گریزناپذیر در جامعه‌اند. بنابراین نادیده گرفتن این تضادها، نوعی فرار از واقعیت‌ است و نهایتا دردی را دوا نخواهد کرد.