روزهایی که سپری می‌کنیم، همراه با تجربه نوعی گسیختگی فردی و اجتماعی است. شاید دشوارترین تجربه‌ای که در وقایع اخیر باعث می‌شد احساس کنیم تحلیل‌های علمی رایج موفق به توضیح وضعیت الان ما نیستند، همین باشد. هیچکدام این فکرها و تحلیل‌ها راهی به توضیح این احساسات متناقض و گسیخته ندارند.محمدجواد غلامرضا کاشی، چهره‌ای در علوم سیاسی که در سال‌های اخیر درباره این انسداد سیاسی و این گسیختگی حرف زده است، اینجا در این سخنرانی توضیح می‌دهد چگونه زوال و بازیابی جامعه، خصلت سیاست مدرن است. چرا که همین سیاست مدام دست به خلق سوژه‌هایی می‌زند که حق دارند از سرنوشت و آزادی خود پرسش کنند. کاشی جامعه سیاسی را امکانی برای ارتباط چنین سوژه‌هایی با جهان می‌داند و در نهایت در پی یافتن نسبتی بین فردیت و جامعه در سیاست امروز است.او پای این مسئله را به نقطه بی‌اعتباری سرمایه‌های اجتماعی در ایران باز می‌کند و در پی پرسش صورتی از تفکر است که بتواند استقلال فردی عموم افراد را در عین تکثرشان ارائه کند. به همین دلیل صورت‌بندی‌هایی که عموما یا به فکر گذر از فردیت‌ها به نفع دستگاه‌های مفهومی مانند دولت و ملت هستند، یا سنخی از جریان‌های فکری که به آزادی‌ صرفا در ساحت فردی دست می‌یازند، را نقد می‌کند. 

سخنرانی محمدجواد غلامرضا کاشی سال ۱۳۹۵ در دهمین همایش انجمن علوم سیاسی ایران، ایراد شده است.