اگر دانشگاه اصلاح شود، مملکت اصلاح می شود». اما چطور می توان دانشگاه را اصلاح کرد؟ آیا می توان به محتوای دانش، دسترسی داشت و آن را با تکنیک های دولتی، به مسیری هدایت کرد؟ و آیا می توان پروژه دانشگاه را در ایران «شکست خورده» دانست؟ فراستخواه در همایش « علوم اجتماعی و دانشگاه » از ایده دانشگاهی سخن می گوید که به اهلش «واگذارده» شده و انجمن های دانشجویی را «امید اجتماعی» می داند که در آن بارقه هایی از «تردید» می درخشند. دغدغه های او تازه است و می توان در آن حیرت کرد.
|
فراستخواه بعد از توصیف چند دهه فعالیت دانشگاهی توضیح میدهد که دانشگاه از کجا شروع شد و اکنون چه چالش هایی پیش روی خود دارد. وی از «شکست دولت» و «شکست اخلاق» میهراسد و دست آخر به دانشجویان و انجمن های علمی پناه میبرد. سخنرانی اباذری، بلافاصله بعد از این سخنرانی یکسره واکنش به حرف های فراستخواه بود. اباذری ایدههای اخلاقی در برابر دانشگاه را اشتباه تامی میداند که ما را از اصل وضع مان دور ساخته است. در نظر وی، دوره اخیر دانشگاه نشان دهنده بوروژاوزی سرافراشته ای است که بدون هیچ هراسی از پولی شدن دانشگاه و اقتصاد نئولیبرال سخن میگوید. در این میان دانشجو باید بداند که کجا ایستاده است. مقصود فراستخواه از سوی دیگر، به دنبال بارقه ای از تردید، و انتقاد در محیط های آزاد دانشجویی است.
اگر دانشگاه اصلاح شود، مملکت اصلاح می شود». اما چطور می توان دانشگاه را اصلاح کرد؟ آیا می توان به محتوای دانش، دسترسی داشت و آن را با تکنیک های دولتی، به مسیری هدایت کرد؟ و آیا می توان پروژه دانشگاه را در ایران «شکست خورده» دانست؟ فراستخواه در همایش « علوم اجتماعی و دانشگاه » از ایده دانشگاهی سخن می گوید که به اهلش «واگذارده» شده و انجمن های دانشجویی را «امید اجتماعی» می داند که در آن بارقه هایی از «تردید» می درخشند. دغدغه های او تازه است و می توان در آن حیرت کرد.
|
فراستخواه بعد از توصیف چند دهه فعالیت دانشگاهی توضیح میدهد که دانشگاه از کجا شروع شد و اکنون چه چالش هایی پیش روی خود دارد. وی از «شکست دولت» و «شکست اخلاق» میهراسد و دست آخر به دانشجویان و انجمن های علمی پناه میبرد. سخنرانی اباذری، بلافاصله بعد از این سخنرانی یکسره واکنش به حرف های فراستخواه بود. اباذری ایدههای اخلاقی در برابر دانشگاه را اشتباه تامی میداند که ما را از اصل وضع مان دور ساخته است. در نظر وی، دوره اخیر دانشگاه نشان دهنده بوروژاوزی سرافراشته ای است که بدون هیچ هراسی از پولی شدن دانشگاه و اقتصاد نئولیبرال سخن میگوید. در این میان دانشجو باید بداند که کجا ایستاده است. مقصود فراستخواه از سوی دیگر، به دنبال بارقه ای از تردید، و انتقاد در محیط های آزاد دانشجویی است.
|