این روزها در ایران همه از تصمیم‌های بزرگ اقتصادی حرف میزنند. تورم روزافزون زندگی روزمره مردم را گروگان گرفته، وزیر کار کنار رفته، همه مطالبه حقوق و دستمزدا بیشتر دارند، اما کسی از کار سخنی نمی‌گوید. از اینکه وقتی تمام این سیاست‌های اقتصادی تحت نام جراحی رخ داد، کی و کجا قرار است برای کار کردن بلند شویم؟ آیا در میان مردم و توده‌ها، یا حتی در خود دولت عزمی برای کار و تولید هست؟
پاسخ این سوال ممکن است بسیار ساده و بدیهی به نظر بیاید؛ بله همه سرکار می‌روند، اما وقتی وضع عمومی دولت و نهادها را نظاره می‌کنیم، سالیان سال فرصت‌سوزی و اتلاف عمر و سرمایه واقعیت خود را از درون به ما نشان می‌دهد؛ ما با کار بیگانه‌ایم.
یوسف اباذری می‌گوید: ریشه ماجرا عمیق‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسد.
فیلم بخشی است از سخنرانی یوسف اباذری در پژوهشکده فرهنگ و هنر و ارتباطاتِ وزارت ارشاد که به بهانه پژوهشی درباب رابطه اقتصاد و فرهنگ ایراد شده است.