در تاریخ معاصر ایرانی کمتر متفکری توانسته به جایگاه فردید دست پیدا کند یا شاید بشود گفت که او از برخی جهات، موقعیت یگانه‌ای بین متفکران ایرانی دارد. در جدالی که همیشه بین طرفداران سرسخت و مخالفان تندرو فردید شکل گرفته، یکی از چیزهایی که می‌تواند به ما برای رسیدن به دیدی منصفانه دربارۀ او یاری کند، پاسخ به این پرسش است که: «چرا فردید مهم است؟»
بیژن عبدالکریمی یکی از متفکران معاصر ماست که تلاش داشته دیدی منصفانه و خالی از حب و بغض به احمد فردید داشته باشد و در جاهای مختلف و به مناسبت‌های متفاوت، به تشریح آراء و نظرات فردید پرداخته است.
ویدئویی که در اینجا شاهدش هستید، قسمت اول از برنامۀ دریچه، از تولیدات سیمافکر است. در این قسمت از دریچه، علیرضا سمیعی با بیژن عبدالکریمی به گفت‌وگو دربارۀ فردید می‌پردازد. عبدالکریمی با نگاهی خالی از حبّ‌وبغض، در همان ابتدا روشن می‌کند علت نقد های تند به فردید، جدی‌بودن تفکر اوست. همچنین عبدالکریمی معتقد است با دکتر فردید، جامعۀ ما یک گفتمان تازه را تجربه می‌کند: گفتمان آنتولوژیک. گفتمانی که در سنت تاریخی ما وجود داشته ولی فراموش شده بود و توسط فردید، دوباره احیاء می‌شود. این گفت‌و‌گو هرچند طولانی نیست ولی توصیفی دقیق از نقاط ضعف و قوت یکی از بزرگترین متفکران معاصر ایران را در خود جای داده است.